यौटा गल्ती लुकाउन सयौँ गल्ती गर्छ मान्छे,
स्वाभीमानलाई धितो राख्दै कैयौँ चोटी मर्छ मान्छे ।।
हाँसी-हाँसी छुरा रोप्ने बानी उसको परिसक्यो,
स्वार्थ पुरा गराउन हदै तल झर्छ मान्छे ।।
जालझेल त खेल भयो दिनदिनै खेल्नुपर्ने ,
अरु सबलाई भेलमा बगाई आफु एक्लै तर्छ मान्छे ।।
ईमान्दारको आवरणमा बेईमानीको भाषा बोल्ने,
अरुलाई फसाउन बिषको बिउ छर्छ मान्छे ।।
रस जति एक्लै चुसी खोस्टा फ्याँक्छ अरुलाई ,
अवसरको घाँसे मैदान आफुमात्रै चर्छ मान्छे ।।
मिती २०६७ जेठ २१ गते
प्रकाश लामिछाने
No comments:
Post a Comment